De woonplaats van de faam

In het zeventiende-eeuwse Nederland verschenen opmerkelijk veel stadsbeschrijvingen: omvangrijke boeken waarin één enkele stad tot in detail voor het voetlicht werd gebracht. Niet alleen vertellen ze het verhaal van de lotgevallen van de stad, maar ze besteden ook ruim aandacht aan de opvallende gebouwen, de instellingen en de manier waarop de stad werd bestuurd. De eerste specimina gaan over de Hollandse kopstukken Amsterdam en Leiden en zijn uitgegeven tijdens het Twaalfjarig Bestand (1609-1621). Ze vormen het begin van een eeuwenlange traditie die doorloopt tot de stadsgeschiedenissen van nu. Dit is de eerste diepgaande studie naar dit verschijnsel in al zijn rijkdom. Aan bod komen de stadsbeschrijvingen zelf en ook de chorografie, stedenlof, reisliteratuur en geschiedwetenschap, die dienden als grondslagen van het genre. Vanuit die interdisciplinaire invalshoek geeft De woonplaats van de faam een verhelderend beeld van de manier waarop steden in onze Gouden Eeuw moesten worden beschreven.