Erasmus Sarcerius’ Pastorale (1559)en de vorming vanpredikanten in de zestiende eeuw

De vorming van predikanten, het onderscheid tussen christenen en niet-christenen en de rol van de kerk en de gelovigen in het publieke domein zijn de vragen die aandacht krijgen in de bezinning op de organisatie van kerk en geloof. Oude normen en tradities worden hierbij op hun houdbaarheidsdatum bevraagd. In een vergelijkbare situatie schreef de lutherse theoloog Erasmus Sarcerius zijn Pastorale (1559). In dit handboek doet hij predikanten praktische handreikingen aangaande hun voortgaande vorming, de wijze waarop zij en hun gemeenteleden heilig kunnen leven en de kerk kunnen organiseren en ook hoe zij hun verantwoordelijkheid in de samenleving kunnen vormgeven. In deze kerkhistorische studie met een praktisch-theologische focus laat Kees de Groot zijn analyse van de Pastorale uitlopen op vijfentwintig stellingen waarin hij formuleert wat zowel de kerk en haar leden als theologische opleidingen vandaag van Sarcerius kunnen leren.