Hogere sferen

Willem Bilderdijk was niet alleen een veelzijdige en productieve dichter, maar ook een belezen denker met opmerkelijke ideeën. Zijn leerdichten, beschouwingen, opstellen en boeken bestrijken vrijwel ieder terrein, uiteenlopend van geologie en science fiction tot taalkunde en theologie. Als vroegrijpe autodidact ging hij tot bewondering en ergenis van velen al spoedig zijn eigen weg. Zich mede baserend op tot nu toe onbekend en onbenut materiaal verschaft Joris van Eijnatten toegang tot de bonte ideeënwereld van Bilderdijk. In zijn omvangrijke studie treft de lezer hoofdstukken aan over theosofie, erotiek, psychologie, ethiek, kenleer, natuurfilosofie, esthetica, taalkunde, politieke theorie, sociologie en godsdienst. Waar mogelijk worden ontwikkelingen in Bilderdijks denken gerelateerd aan belangrijke momenten en veranderingen in zijn leven, variërend van de vroege triomfen op de Parnas tot zijn bekering tot het christendom en de scheiding van zijn eerste vrouw. Bovendien wordt een verband gelegd tussen de aard van zijn ideeënwereld en zijn zelfbesef. Was deze jurist en monarchist inderdaad 'semper idem', zoals hij in zijn lijfspreuk suggereerde? Waarom zocht hij zijn leven lang naar de wijsheid van 'hogere sferen'? Van Eijnatten stelt ook andere vragen. Vertoont Bilderdijks denken inderdaad die onbetwistbare 'eenheid' die men er zo dikwijls in heeft gezien? Was hij een exponent van de Romantiek? Hoe laat zijn dichterlijk streven zich karakteriseren? Wat was de cultuurhistorische achtergrond van zijn vaak onconventionele, soms bizarre en altijd fascinerende opvattingen? Of was hij een zonderling? Waarin berust eigenlijk de grootheid van Willem Bilderdijk? In een breed panorama van opvattingen, ideeën en typisch bilderdijkiaanse standpunten wordt een samenhangend beeld geschetst van het intellectuele universum van een eigenzinnig denker.