Leiders van de Gouden Eeuw

In de 17de eeuw ontwikkelde de Republiek der Zeven Verenigde Provinciën zich tot de machtigste en meest welvarende natie van de wereld. Nadat het land zich had losgemaakt van de Spaanse Kroon bestond er geen eensgezindheid over de vraag wie er dán uiteindelijk de baas was. Het gevolg was een voortdurende strijd om de macht. De opeenvolgende stadhouders probeerden met steun van Oranjegezinde groepen de alleenheerschappij te verwerven. Sommige raadpensionarissen verzetten zich tegen de Oranjes, terwijl andere zich juist braaf achter hen opstelden. Stadsbestuurders en andere regenten hadden elk hun eigen belangen en sloten wisselende coalities om deze veilig te stellen. Predikanten en andere religieuze voormannen wisten hun politieke invloed te doen gelden door het gewone volk te mobiliseren. Bovendien werd de landelijke politiek soms sterk beïnvloed door de ambassadeurs van de Republiek en hun relatie met de koningen van Frankrijk, Engeland en andere buurlanden. In Leiders van de Gouden Eeuw, het vierde en laatste deel in de reeks ‘portrettengalerijen’ van kopstukken uit de Gouden Eeuw, laat Hellinga 27 belangrijke machthebbers de revue passeren. Hierin treden niet alleen beroemde personen als Maurits, Frederik Hendrik en Willem III, Johan van Oldenbarnevelt, de gebroeders De Witt, Arminius en Gomarus op de voorgrond. Hellinga schenkt ook ruime aandacht aan diegenen die misschien minder bekend bleven, maar niettemin een beslissende rol speelden.