Alignement

Bij het formuleren van de strategie van een organisatie spelen organisatiecompetenties een grote rol. Organisatiecompetenties geven organisaties het vermogen om concurrentievoordeel te verwerven ten opzichte van andere organisatie en in de ogen van stakeholders waardetoevoegende activiteiten uit te voeren. Individuele competenties liggen aan de basis van deze organisatiecompetenties. Het resultaat van individuele competentieontwikkeling kan de ontwikkeling zijn van organisatiecompetenties. Aan de andere kant zullen organisatiecompetenties ook een invloed hebben op de ontwikkeling van individuele competenties.Wat is echter het verband of het alignement tussen individuele en organisatiecompetenties? En wat is de relatie tussen dit alignement en de interactieprocessen, zoals deze plaatsvinden in de organisatie? Als we deze relatie kennen, is het dan wel mogelijk om de ontwikkeling van alignement te sturen? Of kunnen we hier spreken van een spontaan ontwikkelingsproces?Rob Blomme probeert in deze studie op deze vragen antwoord te geven. De antwoorden hebben geresulteerd in een werkmodel, waarin de rol van organiseerprocessen centraal staat in het tot stand brengen van alignement tussen individuele en organisatiecompetenties. Dit werkmodel geeft aan dat de competentieontwikkeling van organisaties en individuen twee processen zijn met verschillende tijdsdimensies. Alignement is geen evenwichtstoestand maar een proces. De leidende gedachte is dat dit proces van alignement spontaan plaats vindt en dat beïnvloeding slechts indirect kan plaatsvinden.Managers en adviseurs die op zoek zijn naar nieuwe wegen om dit alignement te beschrijven en te bevorderen, vinden in dit proefschrift nieuwe inzichten. Tevens geeft dit proefschrift een beschrijving van de organisatie als collectieve betekenis en kennisgenererend systeem.